Çok sesli ve tek sesli müzik ayrımını küçükken pek yapamazdım. Hala da ayrım yapamıyorum ya neyse. TRT'de severek izlerdim konserleri. Klarnette Mustafa Kandıralı, kanunda Çoskun Erdem, Darbukada Güngör Hoşses ve diğer arkadaşları olurdu. Büyüklerimiz derlerdi tek sesli müzik yapıyorlar. Ben ne tek seslisi ya kaç tane ayrı çalgı var, bal gibi çok sesli işte derdim içimden. Kemanı var, kanunu var, yaylı tamburu, udu, darbukası envai çeşit.
Sonradan baktım ki hakikatten tek sesliymiş Klasik Türk Müziği. Genelde de Tek Sesli yapılar hakim bizde. Hicaz, Kürdili-Hicazkar, Nihavend, Rast, Uşşak ve diğerleri gibi. Mozart, Bethoveen gibi klasik müziklerde, Rock müziğinde, aynı anda farklı ritim ve notada çoklu ses harmoni içinde çalınıyor. Zor bir müzik türü olmalı. O kadar farklı sesi uyum içinde bir araya getirmek hüner ister. Çok sesli müzik kim ne derse desin daha çağdaş bir formdur.
Cumhuriyet öncesi toplum çok eşli evlilik yapıp tek sesli müzik dinlemeye alışmıştı, ancak Cumhuriyetten sonra tek eşli evlilik yapıp çok sesli müzik dinlemeye başladı insanlar. Bu da ilginç bir yaklaşım. En çok dinlenilen bestelerden biride Itri'nin bestelediği Veda Hutbesi- Allahümme Salli'dir. Led Zeppelin'in Kashmir şarkısıda en çok uyarlaması yapilan şarkı olmalı.
Boney M'in Rasputin şarkısı Katibim şarkısının bazı ezgilerini de içermektedir.
Demokratik olsun, çok sesli olsun.
Demokratik olsun, çok sesli olsun.
Yıllarca çoksesli koroda söylemiş biri olarak söyleyebilirim ki, çoksesli müziği hazmeden kulak başka müzikleri eksik buluyor.
YanıtlaSilÇoksesli müziğin birarada aynı telden çalmak olmadığını, çok sazla ya da çok kişi ile icra edilen müzik olmadığını ömür boyu anlayamayanlar var. Tebrikler ve de çağdaş müzikli günler:)