Kalbim hiç durmadan hızla çarpardı Göğsümün içinde ateş var gibi - Sabahattin Ali

ŞİİR DENİNCE:

Geceyi en önde aşan, sahici ölüme ne dersin?	YAŞAMA SEBEBİ sıkmışım dişlerimi gözlerim kanayana kadar çeyizimizde hüzün motifleri göçebe bir ağıt göğsümün derinliklerinde bu aşkın dönüşü yoksa duman kırığı gözlerinde gecenin hıçkırıkları kırık keman sesi ve adağım var moraran hercai düşlerim ateşi delip ıslatır mendilimi kalbime dolar -sonsuz uykuma- korkuya susamış yasadışı bir rüzgâr bu aşkın dönüşü yoksa suya düşer kokusu menekşelerin deniz her zamankinden daha köpüklü serçeler bi garip ötüşlüdür martıları mavnalarla başka türlü danseder hamuruna sevgi katılmış bu dünyanın küflü yüzler yok hiçlik de hani ne derler gözlerinden öperim çocuk,gamlı sevda, şiir ne'm kalır geriye gülüm seni alırlarsa benden tiksintiler toplamı umutsuzluk sapağında ölüm -Kaan İNCE
	MUSTAFA KEMAL'İN KAĞNISI Yediyordu Elif kağnısını, Kara geceden geceden. Sankim elif elif uzuyordu, inceliyordu, Uzak cephelerin acısıydı gıcırtılar, İnliyordu dağın ardı, yasla, Her bir heceden heceden. Mustafa Kemal'in kağnısı derdi, kağnısına Mermi taşırdı öteye, dağ taş aşardı. Çabuk giderdi, çok götürürdü Elifçik, Nam salmıştı asker içinde. Bu kez yine herkesten evvel almıştı yükünü, Doğrulmuştu yola önceden önceden. Öküzleriyle kardeş gibiydi Elif, Yemezdi, içmezdi, yemeden içmeden onlar, Kocabaş, çok ihtiyardı, çok zayıftı, Mahzundu bütün bütün Sarıkız, yanı sıra, Gecenin ulu ağırlığına karşı, Hafifletir, inceden inceden. İriydi Elif, kuvvetliydi kağnı başında Elma elmaydı yanakları üzüm üzümdü gözleri, Kınalı ellerinden rüzgâr geçerdi, daim; Toprak gülümserdi çarıklı ayaklarına. Alını yeşilini kapmıştı, geçirmişti, Niceden, niceden. Durdu birdenbire Kocabaş, ova bayır durdu, Nazar mı değdi göklerden, ne? Dah etti, yok. Dahha dedi, gitmez, Ta gerilerden başka kağnılar yetişti geçti gacır gucur Nasıl dururdu Mustafa Kemal'in kağnısı. Kahroldu Elifçik, düşünceden düşünceden Aman Kocabaş, ayağını öpeyim Kocabaş, Vur beni, öldür beni, koma yollarda beni. Geçer götürür ana, çocuk, mermisini askerciğin, Koma yollarda beni, kulun köpeğin olayım. Bak hele üzerinden ses seda uzaklaşır, Düşerim gerilere, iyceden iyceden. Kocabaş yığıldı çamura, Büyüdü gözleri, büyüdü yürek kadar, Örtüldü gözleri örtüldü hep. Kalır mı Mustafa Kemal'in kağnısı, bacım, Kocabaşın yerine koştu kendini Elifçik, Yürüdü düşman üstüne, yüceden yüceden. Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
	HAYAT BİR GREVDİ SÜREKLİ KIRILAN evrenin bütün kıygıları zenci bir tenin sırtında patlayan kırbaç gibi balkıdıkça; sustuk sustuğunuza benzer biraz fazla sıkarak vücudun dişlilerini tiner koklayan bir kuşun iki kanat arası uzadık ağır yalnız ve en yukarıya kadar güvensiz "kendini anlatmalıdır herkes" gülümseyişinin rengini kan gülü anlatacak neyimiz kaldı söyleyecek kimimiz uzak ve yakın tuttuk sonu geldi kavradıkça gelişen kaslarıyla ayrılığın temmuz uzak solgun bir çocuğun eylülü içerdeydi şehirler bitirmiştik yürüyorduk en uzağına zayıf köylerin safran ve katran aynıydı; dilimizle bilmiştik büyüyorduk tapınağa doğru: kanayan toprağa bilinir ki ortadoğu şehrinde kolayına çıkmaz sokağın en sevileni ölüyse beyaz bir kolanmışçasına yağar günün bütün yağmurları giden su kalan toprak olur turunç kapta açlık gibi kalın örgüsüyle tıkırdar zaman manastır gülistanında kanayan sabır taşı kahır köpürmesi çark inlemesi şafak söker gece diker diye bütün sökükleri işte öyle sevdim bağlanacak biri kurulacak sevgi kalmasın barınaksız son güzellik de utancın kamçısıyla yaralansın için ışık söndü kör kaldık yine de mersinler sardı bütün çocuklarımızı prusya mavisi gök ender rastlanan bir sevgiyle sızdı ne yazık nefretle uyanmak ve bir o kadar seninle hür mum ölür aşk kalır şarkı söyleyen cüssesiyle kaplar beni küçük dudakların göğsünde yükselir en güzel devrim şiiri sustuk sustukları gibi şehir bitti köy kaldık yitik bir savın hâlâ ılık teninde taşla tortuyla ve mızrakla sakat bırakılmış bir ütopyanın son sözleriydik: hayat bir grevdi sürekli kırılan birer grevdi gözlerin Azad Ziya EREN

 PAYLAŞIMLAR:

Gemi komutanı için izin kriteri şudur: “Geminin direğini görebileceğin mesafede bulunmak.”

Aşk nedir, diyor, cevap: Yanında ‘bugün yine hava çok güzel’ diyen bir sevgilin olması.Bugün yine hava güzel diyen bir sevgili? Bu acımasız gerçek dünyada hepimizin rüyası hayatın hepimizin anlamı, yanımızda, bugün hava ne güzel diyecek bir arkadaş, bir sevgili.

“The more one talks, the less the words mean.”

Anna Karina in Vivre Sa Vie, 1962, by Jean-Luc Godard

“Bir zamanlar asra manşettim, şimdi 11 puntoyum…”

Genotip: Bir canlının genetik kodlarının tamamıdır

Fenotip: Bir canlının genotip ve çevre etkileşimi sonucunda ortaya çıkan görüntüsü ve özellikleridir.

"Sizleri birer kıvılcım olarak gönderiyorum; alevler olarak geri dönmelisiniz."

Her zaman en karanlık yer lambanın altıdır.

Bir savaş ancak son asker de gömüldüğü zaman bitmiş sayılır.

Mekke Hilton’un üst katları panoramik, oyunun son perdesi en iyi oralardan seyrediliyor.

Her şeyi aklıyla değerlendirmeye kalkan, öfkeden ölmeyi göze alır.

Türkiye batmaz, batarsa okyanuslar taşar.

Kozmik ağın bir sonraki Spiraline yaptığı yolculukta yanımda ol! / The next spiral of the Cosmic Web

Işığa hizmet etmek için karanlıkta çalışırız. Assessin’s Creed

Melting Pot: Erime Potası

Iron and Rust: Demir ve Pas

“Tarih yazmak, tarih yapmak kadar mühimdir. Yazan yapana sadık kalmazsa değişmeyen hakikat, insanlığı şaşırtacak bir hal alır” – Mustafa Kemal ATATÜRK

Nesini Söyleyim Canım Efendim

Nesini söyleyim canım efendim

Gayrı düzen tutmaz telimiz bizim

Arzuhal eylesem deftere sığmaz

Omuzdan kesilmiş kolumuz bizim

Sefil ireçberin yüzü soğuktur

Yıl perhizi tutmuş içi koğuktur

İneği davarı iki tavuktur

Bundan gayrı yoktur malımız bizim

Reçberin sanatı bir arpa tahıl

Havasın bulmazsa bitmiyor pahıl

Tecelli olmazsa neylesin akıl

Dördü bir okkalık dolumuz bizim

Benim bu gidişe aklım ermiyor

Fukara halinden kimse bilmiyor

Devletin sikkesi selam vermiyor

Kefensiz kalacak ölümüz bizim

Evlat da babanın sözün tutmuyor

Açım diye çift sürmeye gitmiyor

Uşaklar çoğaldı ekmek yetmiyor

Başımıza belâ dölümüz bizim

Zenginin sözüne beli diyorlar

Fukara söylese deli diyorlar

Zemane şeyhine velî diyorlar

Gittikçe çoğalır delimiz bizim

Sekiz ay kışımız dört ay yazımız

Çalığından telef oldu bazımız

Kasım derken buz tutuyor özümüz

Mayısta çözülür gönlümüz bizim

Tahsildar da çıkmış köyleri gezer

Elinde kamçısı fakiri ezer

Yorganı döşeği mezatta satar

Hasırdan serilir çulumuz bizim

Zenginin yediği baklava börek

Kahvaltıya eder keteli çörek

Fukaraya sordum size ne gerek

Düğülcek çorbası balımız bizim

Serdarî halimiz böyle n’olacak

Kısa çöp uzundan hakkın alacak

Mamurlar yıkılıp viran olacak

Akıbet alınır öcümüz bizim

-Âşık Serdari

Statue of Liberty / Özgürlük Heykeli: Heykel, yerden meşalenin ucuna kadar 93 metre uzunluğa ve 204 ton ağırlığa sahiptir. Kadın figürünün elinde bulunan tabletin üzerinde, Amerikan Bağımsızlık Bildirgesi'nin tarihi olan 4 Temmuz 1776 tarihi yer almaktadır.

America the Beautiful O beautiful for spacious skies, For amber waves of grain, For purple mountain majesties Above the fruited plain! America! America! God shed His grace on thee, And crown thy good with brotherhood From sea to shining sea! O Beautiful for patriot dream That sees beyond the years Thine alabaster cities gleam, Undimmed by human tears! America! America! God mend thine ev'ry flaw, Confirm thy soul in self-control, Thy liberty in law

America the Beautiful Ey geniş gökyüzü için güzel, Kehribar tane dalgaları için, Mor dağ ihtişamları için Meyveli ovanın üstünde! Amerika! Amerika! Tanrı, lütfunu sana bıraktı, Ve kardeşliğinizle iyiliğinizi taçlandırın Denizden parlayan denize! O vatansever rüya için güzel Yılların ötesini gören Kaymaktaşı şehirler parlıyor, İnsan gözyaşları yüzünden zayıfladı! Amerika! Amerika! Tanrı her kusuru onarır, Öz kontrolünde ruhunu doğrula, Hukukta özgürlüğün

"Keep, ancient lands, your storied pomp!" cries she With silent lips. "Give me your tired, your poor, Your huddled masses yearning to breathe free, The wretched refuse of your teeming shore. Send these, the homeless, tempest-tost to me, I lift my lamp beside the golden door!"

"antik topraklarınız, uydurma gösterişleriniz sizin olsun! bana tükenmişlerinizi, yoksullarınızı, özgür bir nefese hasret tıklım tıkış yığınlarınızı kalabalık sahillerinizin sefil artıklarını verin. altın kapı'nın yanında elimdeki lambayla dikiliyor olacağım. bu evsizleri, fırtınaların savurduğu bu insanları siz bana gönderin.

1892’den 1954’e kadar Ellis Adası Amerika için bir göç kapısıydı.

Nedim Günsür Plaj

Şükrü Erdiren, Sahildeki Tekneler

ŞARKI DENİNCE:

https://www.youtube.com/watch?v=8SbUC-UaAxE

Guns N' Roses - November Rain

November Rain Guns N' Roses When I look into your eyes I can see a love restrained But darlin' when I hold you Don't you know I feel the same Nothin' lasts forever And we both know hearts can change And it's hard to hold a candle In the cold November rain We've been through this such a long long time Just tryin' to kill the pain, oo yeah But love is always coming and love is always going And no one's really sure who's lettin' go today Walking away If we could take the time To lay it on the line I could rest my head Just knowin' that you were mine All mine So if you want to love me Then darlin' don't refrain Or I'll just end up walkin' In the cold November rain Do you need some time on your own Do you need some time all alone Everybody needs some time On their own Don't you know you need some time all alone I know it's hard to keep an open heart When even friends seem out to harm you But if you could heal a broken heart Wouldn't time be out to charm you Sometimes I need some time On my own Sometimes I need some time all alone Everybody needs some time On their own Don't you know you need some time all alone And when your fears subside And shadows still remain, oh yeah I know that you can love me When there's no one left to blame So never mind the darkness We still can find a way 'Cause nothin' lasts forever Even cold November rain Don't ya think that you need somebody Don't ya think that you need someone Everybody needs somebody You're not the only one You're not the only one Don't ya think that you need somebody Don't ya think that you need someone Everybody needs somebody You're not the only one You're not the only one Don't ya think that you need somebody Don't ya think that you need someone Everybody needs somebody You're not the only one You're not the only one Don't ya think that you need somebody Don't ya think that you need someone Everybody needs somebody

November Rain Guns N' Roses Ben senin gözlerinin içine baktığımda Ölçülü bir aşk görebiliyorum Ama seni tuttuğumda sevgilim Aynı hissettiğimi bilmiyor musun Hiçbir şey sonsuza kadar sürmez Ve ikimiz de biliyoruz ki kalpler değişebilir Ve bir mum tutmak zor Soğuk Kasım yağmurunda Bu kadar uzun zamandır yaşadık Sadece acıyı öldürmeye çalışıyorum, evet Ama aşk her zaman geliyor ve aşk her zaman gidiyor Ve bugün kimin gideceğini kimse bilmiyor Çekip gitmek Eğer zaman ayırabilseydik Çizgiye koymak için Kafamı dinlendirebilirdim Sadece benim olduğunu biliyorsun Hepsi benim Eğer beni sevmek istiyorsan O zaman sevgilim kaçınma Yoksa sonunda yürürüm Soğuk Kasım yağmurunda Kendi başına biraz zamana ihtiyacın var mı Yalnız başına biraz zamana ihtiyacın var mı Herkesin biraz zamana ihtiyacı var Kendi başlarına Yalnız başına biraz zamana ihtiyacın olduğunu bilmiyor musun Açık bir kalbi tutmanın zor olduğunu biliyorum Arkadaşların bile sana zarar verdiğinde Ama eğer kırık bir kalbi iyileştirebilirsen Seni cezbetmek için zaman kalmaz mıydı Bazen biraz zamana ihtiyacım var Kendi başıma Bazen yalnız başına biraz zamana ihtiyacım var Herkesin biraz zamana ihtiyacı var Kendi başlarına Yalnız başına biraz zamana ihtiyacın olduğunu bilmiyor musun Ve korkuların azaldığında Ve gölgeler hala duruyor, oh evet Beni sevebileceğini biliyorum Suçlanacak kimse kalmadığında O yüzden karanlığa aldırma Hala bir yol bulabiliriz 'Çünkü hiçbir şey sonsuza kadar sürmez Soğuk kasım yağmurunda bile Birine ihtiyacın olduğunu düşünme Birine ihtiyacın olduğunu düşünmüyor musun Herkes birine ihtiyaç duyar Sadece sen değilsin Sadece sen değilsin Birine ihtiyacın olduğunu düşünme Birine ihtiyacın olduğunu düşünmüyor musun Herkes birine ihtiyaç duyar Sadece sen değilsin Sadece sen değilsin Birine ihtiyacın olduğunu düşünme Birine ihtiyacın olduğunu düşünmüyor musun Herkes birine ihtiyaç duyar Sadece sen değilsin Sadece sen değilsin Birine ihtiyacın olduğunu düşünme Birine ihtiyacın olduğunu düşünmüyor musun Herkes birine ihtiyaç duyar

KİTAP DENİNCE:

	Lady Brenda Last, yedi yıldır evli olduğu Tony Last'ten ve aile yadigârı malikânelerindeki günlük hayattan bunalmıştır. Tekdüze yaşantısına Londra sosyetesine katılmakla teselli bulan Brenda, zamanla ailesine sırt çevirip yapmacık bir gençle, John Beaver'la kaçamak yapar. Karısının sadakatsizliğinden başka büyük sarsıntılar da yaşayan Tony Last, her şeyi ardında bırakma kararı alarak uzun, zorlu bir yolculuğa çıkar. Ancak gün geçtikçe kılavuzunu büsbütün kaybetme tehlikesiyle karşı karşıya kalacaktır. Frank Kermode, Alexander Woollcott gibi önde gelen eleştirmenlerce yüzyılın en önemli romanları arasında gösterilen, Time dergisinin belirlediği “Yüzyılın İngilizcedeki En İyi Yüz Romanı” listesine dahil edilen Bir Avuç Toz, benzersiz üslubuyla trajedi, komedi ve taşlamanın harmanlandığı bir roman. Yabancılaşmış bir neslin sorunlarını irdeleyen Evelyn Waugh, toplumu ve tek tek bireyleri bir arada tutan bağların çözülmesiyle gelen üstü örtülü barbarlığı, sakınmasız bir gözle betimliyor. “İncelikli tarzıyla bir taşlama başyapıtı bu roman. Komik de… Harikulade bir kitap.”
	Otuz iki yıllık bir zaman diliminde yazılan İnce Memed düzene başkaldıran Memed'in ve insan ilişkileri, doğası ve renkleriyle Çukurova'nın öyküsüdür. Yaşar Kemal'in söyleyişiyle 'içinde başkaldırma kurduysa doğmuş' bir insanın, 'mecbur adam'ın romanı. Abdi Ağa'nın zulmüyle köyünü terk etmek zorunda kalan Memed, Ağa'nın yeğeniyle evlendirilmek üzere olan Hatçe'yi kaçırır. Abdi Ağa'yı yaralayan, yeğenini de öldüren Memed eşkıya Deli Durdu'ya katılır, ancak kıyıcılığına katlanamadığı Deli Durdu'dan iki arkadaşıyla birlikte ayrılır. Memed, sıradan bir köy çocuğuyken, zulmedenler için eşkıyaya, köylüler içinse bir kurtarıcıya dönüşür.
	"Trevanian tiryakisi aslında alışılmadık harika bir tiptir: doğal seçkincidir, sinik olmaktan çok, gerçekçiliğin saldırısına uğramış bir idealistir, farklı bir trampetin temposuna uyarak yürüyen biri olmaktan çok, tek kişilik bir geçit töreninde kendi davulunu çalarak yürüyen kişidir. -Trevanian- Otuzlu yılların ekonomik krizi ve savaş yıllarında yıkık dökük bir mahalleden geçen hayatlar ile pencere önünde dinlenen radyo programları, müziği, şarkıları ve piyesleriyle küçücük bir kutudan çıkan dünya kadar hayalgücü... Kendilerini kurtaracak olan "gemi"yi bekleyerek çaresizlik içinde yaşayan, yoksulluğun ve yoksunluğun fonda aktığı "küçük" insanların büyük" Amerikan rüyası... Trevanian'ın ölümünden hemen önce yayınlanan son romanı İnci Sokağı, gerçek hayatına göndermeleriyle otobiyografik bir özelliği barındırıyor ve her zamanki dil, kurgu ve zaman kaydırmalarıyla birlikte bu sefer Dickens ve Steinbeck'vari klasik bir dille gizemlerle dolu yaşamının ilk yıllarına ışık tutuyor. En başa dönüyor. Müthiş gözlemler, ayrıntılı betimlemelerle koca bir dünya sığdırıyor çocukluğunu geçirdiği dar sokaklara...